• Strona główna
  • Polecamy
  • Kontakt
Subskrybuj: Artykuły
  • MALARZEMalarze - sławni, znani i wielcy malarze
  • OBRAZYZnane obrazy - interpretacja, analiza i opis obrazu
  • TECHNIKI MALARSKIEMalowanie obrazów i techniki malowania
  • TECHNIKI RYSUNKOWERysowanie i techniki rysowania
  • WIADOMOŚCIWernisaże, wystawy i aukcje obrazów
Magazyn Sztuki Encyklopedia malarstwa – MagazynSztuki.pl Malarstwo w sztuce – znani malarze, słynne obrazy i nurty malarskie.
Dominika - 21-12-2012

Upadek Ikara – Marc Chagall

OBRAZY

Rok powstania: 1975
Technika malarska: olej
Gatunek malarski: malarstwo rodzajowe
Styl malarski: kubizm
Ekspozycja: Musee Nationale w Paryżu

Upadek Ikara - Marc Chagall

Marc Chagall, Upadek Ikara, 1975

„Upadek Ikara” to jeden z najbardziej cenionych i znanych obrazów Marca Chagalla, białoruskiego malarza i grafika żydowskiego pochodzenia, który posiadał również francuskie obywatelstwo. Chagall był czołowym przedstawicielem kubizmu i internacjonalizmu w sztuce, który często inspirował się wątkami mitologicznymi, czego dowodem jest właśnie „Upadek Ikara”. Obraz ten o wymiarach 213 cm na 198 cm został namalowany techniką olejną w 1975 r. Obecnie można go ujrzeć w paryskim Musee Nationale.

„Upadek Ikara” stanowi wyraz inspiracji mitologią grecką, albowiem malarz wielokrotnie podróżował do niegdysiejszej Hellady. Marc Chagall skupił się na przedstawieniu wybranego momentu z mitu o Dedalu i Ikarze, a także na ukazaniu niczym nieskrępowanego tworu wyobraźni, będącego resztą scenerii.

Na obrazie widzimy zdeformowaną, mitologiczną rzeczywistość, wynikającą najprawdopodobniej z wpływów symbolizmu oraz ekspresjonizmu. Centralną postacią jest tytułowy bohater, którego topiące się skrzydła wciąż jeszcze czerwienieją w żarze słońca, rozświetlając tym samym postać młodego śmiałka. Syn Dedala nie wykonuje żadnych gwałtownych ruchów, na jego twarzy nie widać strachu czy też śladu krzyku. Być może ten niecodzienny spokój wynika ze spełnienia swojego największego marzenia, czyli latania niczym ptak. Na obrazie Chagalla Ikar nie spada do morza. Dwudziestowieczny artysta przeniósł upadek mitologicznej postaci w centrum jakiejś wioski, którą rozdziela droga koloru krwi. Po obu jej stronach widać gromadzących się z powodu osobliwego zjawiska ludzi, którzy stoją z uniesionymi głowami oraz rękami, śledząc tragedię Ikara.

Kolorystyka „Upadku Ikara” Chagalla jest podzielona, a użyty akcent kolorystyczny, czyli użycie ciepłej tonacji na tle barw zimnych ma zwrócić uwagę widza na wybrany punkt obrazu. Jasna, niemal żarząca się postać spadającego tytułowego bohatera kontrastuje ze zgaszonym, szarym i pozbawionym blasku słońcem oraz z utrzymaną w ciemnej, ponurej tonacji wioską. Umieszczona w samym środku obrazu pomarańczowo-czerwona droga również przybrała ciepłą, nasyconą barwę. Można doszukać się tu wyszczególnienia dwóch postaw ludzkich: odważnego, ciekawego świata i spełniającego swoje marzenia Ikara oraz szarych, prowadzących nudną, jałową i monotonną egzystencję mieszkańców wioski. Ikar jest tu podobny do kolorowego ptaka, który stanowi symbol inności, wolności, idealizmu, a także marzenia o lepszym, bardziej ekscytującym życiu. Mimo iż przypłacił on swoim życiem spełnienia marzenia, to jednak dosięgnął upragnionego ideału.

Obraz Marca Chagalla stanowi polemiczne nawiązanie do dzieła Petera Bruegla pt. „Pejzaż z upadkiem Ikara”. Francusko-białoruski malarz w przeciwieństwie do niderlandzkiego, szesnastowiecznego artysty umieścił tę tragiczną, mitologiczną postać w centrum swego płótna, a patrzących na jej upadek ludzi – ukazał jako oderwaną od swoich zajęć i zaciekawioną sensacyjnym wydarzeniem gromadę.

 

Tagi: malarstwo rodzajowe
Data publikacji: 21-12-2012 Kategoria: OBRAZY.
Możesz śledzić dyskusję na temat tego artykułu za pomocą kanału RSS 2.0.

4 komentarze

Z przyjemnością poznamy Twoją opinię!



  1. Zobacz moją stronę

    2 stycznia 2013

    Link bezpośedni

    Kasia napisał(a):


    Sam opis w porządku, dobrze tak czasem odświeżyć sobie kanon, jednak myślę, że kwalifikowanie „Upadku Ikara” do kubizmu jest mocno chybione. Owszem, Chagall miał okres fascynacji kubizmem, powstały jakieś dzieła, które próbuje się wpisywać w ten nurt, jednak on sam interpretował go bardzo swobodnie, tak bardzo, że już trudno nazwać jego dzieła kubistycznymi. Jakie cechy właściwe kubizmowi ma to dzieło? Przestrzeń, najważniejsza w dyskusji o kubizmie, jest tu w gruncie rzeczy tradycyjna; nie ma tu żadnej syntezy, aluzyjności przedmiotów. (Ponadto, nie wiem czy moje zdanie uzyska aprobatę, jednak mam poparcie w literaturze (Mieczysław Porębski chociażby), mało zasadne jest nazywanie kubistami innych malarzy niż Braque’a, Picassa i Legera.) Jeżeli już istnieje potrzeba przyklejenia jakiejś łatki Szagalowi i jego twórczości, to najprędzej moim zdanie mogłaby to być łata Ecole de Paris. W innym wypadku jest to podawanie sprzecznych informacji.
    Niemniej pozdrawiam i gratuluję strony 🙂



  2. Zobacz moją stronę

    21 stycznia 2013

    Link bezpośedni

    mrówkojad napisał(a):


    chagall nie był kubistą, zdecydowanie symbolistą



  3. Zobacz moją stronę

    28 września 2013

    Link bezpośedni

    shrek45 napisał(a):


    Do mnie bardziej przemawia Bruegel. W jego „Pejzażu..” wyrażnie widać szyderstwo z ważności bzdurnych wyobrażeń o znaczeniu zjawisk czy zdarzeń, nie mających żadnego realnego znaczenia dla zwykłych ludzi! Oni ich nie widzą! Im jest to niepotrzebne!



  4. Zobacz moją stronę

    30 maja 2016

    Link bezpośedni

    tek napisał(a):


    Marc Chagall nie miał rzadnego stylu malarskiego, jego obrazy są tak rórzne od jakiegokoilwiek stylu że muwi się jego obrazy są Marc Chagall.
    Mam magistra histori sztuki.
    Jeśli ktośby się czepiał.



Odpowiedz


Kliknij tutaj, aby anulować odpowiadanie.

  1. Imię

    E-mail

    Strona www

    Komentarz

    • Hans Memling Gustav Klimt malarstwo polskie Jan Matejko malarstwo włoskie Andy Warhol portret Salvador Dali Aleksander Gierymski martwa natura malarstwo francuskie malarstwo religijne malarstwo historyczne Wassily Kandinsky Józef Mehoffer Rembrandt Roy Lichtenstein Vincent van Gogh malarstwo amerykańskie Jakub Słomkowski Mark Rothko Leonardo da Vinci malarstwo holenderskie Michał Anioł Auguste Renoir Francisco Goya malarstwo rodzajowe malarstwo hiszpańskie pejzaż Pablo Picasso
    • – HISTORIA MALARSTWA –
    • ~ Archiwum ~
    • Abstrakcjonizm
    • Akademizm
    • Dadaizm
    • Ekspresjonizm
    • Formizm
    • Fowizm
    • Futuryzm
    • Gotyk
    • Hard-edge painting
    • Hiperrealizm
    • Iluzjonizm
    • Impresjonizm
    • Kapizm
    • Konceptualizm
    • Konstruktywizm
    • Kubizm
    • Malarstwo barokowe
    • Malarstwo figuratywne
    • Malarstwo klasycystyczne
    • Malarstwo renesansowe
    • Malarstwo romantyczne
    • Malarstwo współczesne
    • Manieryzm
    • Minimalizm
    • Orfizm
    • Pop-art
    • Postimpresjonizm
    • Prymitywizm
    • Realizm
    • Rokoko
    • Secesja
    • Spacjalizm
    • Surrealizm
    • Symbolizm
    • KONKURSY
    • MALARZE
      • Abstrakcjoniści
      • Akademiści
      • Dadaiści
      • Ekspresjoniści
      • Formiści
      • Fowiści
      • Futuryści
      • Impresjoniści
      • Inni malarze
      • Konceptualiści
      • Konstruktywiści
      • Kubiści
      • Malarze baroku
      • Malarze figuratywizmu
      • Malarze gotyccy
      • Malarze klasycystyczni
      • Malarze orfizmu
      • Malarze pop-artu
      • Malarze renesansu
      • Malarze rokoko
      • Malarze romantyczni
      • Malarze secesyjni
      • Malarze współcześni
      • Manieryści
      • Postimpresjoniści
      • Prymitywiści
      • Realiści
      • Surrealiści
      • Symboliści
    • OBRAZY
    • POLECAMY
    • TECHNIKI MALARSKIE
    • TECHNIKI RYSUNKOWE
    • WIADOMOŚCI
© 2022 Encyklopedia malarstwa – MagazynSztuki.pl - Malarstwo w sztuce – znani malarze, słynne obrazy i nurty malarskie.
Oprawa graficzna:WooThemes - Premium WordPress Themes