„Sąd Ostateczny” to najbardziej popularny obraz w gdańskim muzeum. Dotychczas, po odrzuceniu hipotezy, że jego twórcami są bracia van Eyck, oczywistym było, że jego autorem jest Hans Memling. Teraz okazuje się, że to tylko część prawdy. Bo Memling nie stworzył swojego dzieła sam.
Rok powstania: 1480-1490 Technika malarska: olej na desce Gatunek malarski: malarstwo religijne Styl malarski: malarstwo późnośredniowieczne Ekspozycja: Muzeum Prado w Madrycie
Rok powstania: 1563 Technika malarska: olej na desce Gatunek malarski: malarstwo religijne Styl malarski: malarstwo renesansowe Ekspozycja: Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu
Rok powstania: 1498 Technika malarska: olej na desce Gatunek malarski: malarstwo religijne Styl malarski: gotyk Ekspozycja: Muzeum Boijmans Van Beuningen
Rok powstania: 1508-1512 Technika malarska: fresk Gatunek malarski: malarstwo religijne Styl malarski: malarstwo renesansowe Ekspozycja: Kaplica Sykstyńska w Watykanie
Rok powstania: 1495-1498 Technika malarska: fresk Gatunek malarski: malarstwo religijne Styl malarski: malarstwo renesansowe Ekspozycja: kościół Santa Maria della Grazie
Rok powstania: ok. 1660-1669 Technika malarska: olej na płótnie Gatunek malarski: malarstwo religijne Styl malarski: malarstwo barokowe Ekspozycja: Ermitaż w Sankt Petersburgu
Obrazy pochodzące sprzed kilku wieków to prawdziwe wyzwanie dla historyków sztuki. Takim było właśnie arcydzieło „Sąd Ostateczny” Hansa Memlinga. Jego tajemnica odkrywała specjalna europejska grupa badaczy sztuki.
Muzeum sztuki, takiej klasy jak LUWR, powinno dawać największą gwarancję bezpieczeństwa posiadanym dziełom. Tymczasem jedno z nich poważnie ucierpiało. Paryscy konserwatorzy przesadzili z czyszczeniem obrazu.
„Ostatnia Wieczerza„, której autorem jest oczywiście Leonardo da Vinci, przetrwała już ponad 5 wieków. Naukowcy odkryli jednak, że dzieło stale narażane jest na działanie szkodliwych dla niego czynników.
„Dama z gronostajem” to nie jedyne dzieło Leonarda da Vinci, które w Londynie jest w centrum zainteresowania. Ciekawość miłośników sztuki popycha ich także w stronę innego, niedawno odkrytego dzieła Leonarda da Vinci.
W 1930 roku w Sotheby’s odbyła się aukcja. Jednym z jej przedmiotów było dzieło, którego autorstwo przypisywano Marcello Venustiemu, którego wzorem do naśladowania był sam Michał Anioł. Chodzi o obraz „Ukrzyżowanie” wpisujący się w malarstwo renesansowe. Wtedy za śmieszne pieniądze nabyła go instytucja religijna Campion Hall.
Całun Turyński od lat budził wielkie emocje historyków sztuki. Wielu zacięcie broniło tezy, że jest to autentyczne płótno grobowe Chrystusa. Wielu opowiadało się jednak za tym, że jest to fałszerstwo doskonałe, ponieważ nosi zbyt wiele znamion charakterystycznych dla średniowiecznej sztuki gotyckiej.