Antoni Tàpies
Antoni Tàpies był jednym z najwybitniejszych współczesnych artystów. Urodził się 13 grudnia 1923 w Barcelonie, tam również zmarł 6 lutego 2012 roku. Zasłynął za sprawą swych obrazów i rzeźb. Określany był mianem mistrza sztuki informel. Antoni Tàpies wywodził się z bogatej rodziny, jego ojciec był adwokatem, a matka obracała się w środowisku katalońskich polityków.
Antoni Tàpies miał kłopoty ze zdrowiem. W wieku 20 lat jego płuca przestały właściwie działać. Niezbędne było leczenie. Rekonwalescencja w sanatoriach obudziła w nim duszę artysty. Dla zabicia czasu tworzył kopię dział wielkich malarzy, np. Picassa. Wśród jego zainteresowań była również filozofia i muzyka romantyczna. Mimo to zdecydował się na studia prawnicze na Uniwersytecie w Barcelonie. Zrezygnował jednak z nauki w 1945 roku, by w pełni poświęcić się sztuce.
Rok później otworzył w Barcelonie swoją pierwszą pracownię artystyczną. W 1948 roku zainicjował ruchu określany jako Dau al Set, który powiązany był z surrealizmem i dadaizmem. Na czele tego ruchu artystycznego stał znany poeta z Katalonii, Joan Brossa.
Cechy malarstwa Tàpiesa
Pierwsze dzieła Tàpiesa inspirowane były twórczością surrealistów. Najpierw tworzył na wzór m.in. Paula Klee i Joana Miró. Z czasem wykształcił jednak swój unikalny styl, który dotyczył przede wszystkim sztuki informel. W dziełach Tàpiesa jest bardzo dużo elementów, określanych jako media malarskie, czyli skóry oraz papieru. Antoni Tàpies swoje obrazy po raz pierwszy pokazał szerokiej publiczności w 1953 roku. Pierwsza wystawa odbyła się w Nowym Jorku. Dwa lata później wspólnie z Marc Aleu, Cuixart, Guinovart, Mercadé, Jaume Muxart i Tharrats powołał do życia grupę Taüll.
Antoni Tàpies został mianowany przez hiszpańskie ministerstwo kultury do wzięcia udziału w Biennale w Wenecji. Wydarzenie miało miejsce w 1958 roku i świadczyło o dużej popularności malarza. Kolejne lata w twórczości Tàpiesa to czerpanie ze sztuki Pop Art oraz wybór trwalszych materiałów, np. części mebli. Do najważniejszych obrazów malarza zalicza się:
- „Nagłe przebudzenie”,
- „Głowa i flaga”,
- „Parafaragamus”,
- „Czarny kształt na szarym kwadracie”.
Dzieła Antonio Tàpiesa oglądać można w galeriach na całym świecie. Na swoim koncie artysta ma także tytuły doctora honoris causa oraz różnorodne nagrody i odznaczania, m.in. złoty medal władz katalońskich. W 1990 roku powołano Fundację Antoni Tàpies. Malarz w ten sposób chciał wspierać rozwój sztuki współczesnej oraz stworzyć swoiste muzeum.