Józef Mehoffer

Józef Mehoffer, znany polski malarz i artysta urodził się 19 marca 1869 roku w Ropczycach. Zmarł 8 lipca 1946 roku w Wadowicach. Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli okresu Młodej Polski.

Pochodził ze spolonizowanej rodziny austriackiej. Kształcił się na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i równolegle, w latach 1887-1894 studiował u Izydora Jabłońskiego, Józefa Unierzyskiego, Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Później nauki pobierał także na zagranicznych uczelniach: wiedeńskich oraz paryskich m.in. od 1892 roku w Academie Colarossi i Ècole des Beaux-Arts w pracowni Leona Bonnata. Przebywając w 1900 roku we Włoszech, poznał zasady techniki mozaikowej stosowanej w warsztatach w Murano. Zajmował się grafiką artystyczną, malarstwem sztalugowym oraz portretem kredkowym. Uprawiał także akwafortę, autolitografię i akwatintę.

Józef Mehoffer, Cynie, 1911

Najbardziej zasłynął z grafiki użytkowej. Tworzył wiele projektów okładek, grafik książkowych, kart tytułowych, ornamentów i zdobników. Sporządził także wiele afiszy, arkuszy akcji, znaków towarowych, banknotów, mebli i dekoracji scenicznych. Mehoffer uznawany był za mistrza dekoracyjności – typowej dla malarstwa secesyjnego. Wykonywał wiele portretów postaci z uwzględnieniem szczegółowo ich strojów, zarówno współczesnych, jak i historycznych. Stworzył dziewięć cykli tematycznych poświęconych tańcu.

Józef Mehoffer był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W 1935 roku został wyróżniony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury. W 1905 roku został profesorem później rektorem w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Do jego uczniów należeli tak sławni artyści jak: Kasper Pochwalski, Erwin Czerwonka, Zdzisław Eichler, Henryk Policht. W Krakowie przy ulicy Krupniczej 26, gdzie mieszkał artysta, powstało muzeum jego imienia.

Józef Mehoffer, Plac Pigalle w Paryżu, 1894

Do ważniejszych dokonań artystycznych Mehoffera zaliczyć należy polichromię sklepienia katedry ormiańskiej we Lwowie, projekt witraży w Katedrze Łacińskiej we Lwowie oraz kościoła pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Turku. Ponadto współpracował ze Stanisławem Wyspiańskim przy realizacji polichromii Jana Matejki w kościele Mariackim w Krakowie. W swoim dorobku ma też obrazy utrzymane w technice typowej dla malarstwa symbolicznego, m.in. „Plac Pigalle w Paryżu”, „Wisła pod Niepołomicami”, „Dziwny ogród”, „Portret żony artysty” oraz „Czerwona parasolka”.