Dominika - 17-05-2010

Francis Picabia

 

Jego życie artystyczne było bardzo wszechstronne. Zaczynając od przewodniego w karierze malarstwa kończąc na poezji. Był to twórca, który przez całe życie poszukiwał nowych wyzwań i eksperymentował na wielu polach malarstwa i sztuki.

Urodził się w 1879 roku w Paryżu. Początkiem jego drogi artystycznej były studia na paryskich uczelniach artystycznych. W ich trakcie pozostawał po silnym wpływem impresjonistów, m in. Alfreda Sisley’a, który w głównej mierze kształtował jego gust malarski. Po studiach od 1909 roku obracał się w towarzystwie kubistów. Zaowocowało to tym, że w latach 1911-1912 został aktywnym członkiem grupy kubistycznej wśród takich osobowości jak: Apollinaire cz Metzinger.

Później jednak Picabia odłączył się od grupy na rzecz innych poszukiwań odmiennych inspiracji. Trafił aż do Nowego Jorku pod skrzydła dadaistów. Tam poznał Marcela Duchampa, z którym założył czasopismo „391”. Później wrócił do Europy i rozpoczął podróż po Barcelonie, Zurychu i Paryżu gdzie wcielał w życie swoje dadaistyczne wizje, aż do roku 1921, kiedy ostatecznie i definitywnie rozstał się z tym nurtem. Przez kolejne cztery lata eksperymentował z surrealizmem, by końcowo, u schyłku II wojny światowej, zająć się malarstwem abstrakcyjnym.

Francis Picabia – słynne obrazy:

• Parade amoureuse, 
• Idylle, 
• Fille née sans mère, 
• Voilà la femme.