Dominika - 15-04-2013

Egon Schiele

Egon Schiele to zbuntowany malarz żyjący na przełomie XIX i XX w. Był autorem ekspresyjnych aktów (np. „Matka i dziecko”, „Uścisk, Kochankowie II”), portretów (np. „Siedząca para”, „Portret Gerti Schiele”), autoportretów (np. „Autoportret i nagie ramię”, „Autoportret z chińską garliczką”) oraz pejzaży (np. „Stare domy w Krumau”). Styl Schielego był silnie inspirowany secesją, a sam malarz – oskarżany o propagowanie pornografii z powodu swoich epatujących niepokojem, brudnymi kolorami, ostentacyjną seksualnością i wyuzdaniem obrazów.

Egon Schiele urodził się 12 czerwca 1890 r. w Tulin an der Donau (Austria). Kiedy w 1905 r. zmarł jego ojciec Adolf, został on zmuszony do przeniesienia się do Wiednia pod opiekę wuja, brata swojej matki Marie. Młody Schiele uczęszczał do wiedeńskiej Kunstgewerbeschule. W 1906 r. zmienił swoją dotychczasową szkołę na Akademie der Bildenden Künste, gdzie uczył się malarstwa oraz rysunku.

Rok później Egon Schiele poznał Gustava Klimta, mistrza wiedeńskiej secesji, który uznał prace Schielego za bardzo obiecującą sztukę. Od tego czasu Klimt roztaczał nad nim swój patronat i wprowadzał swojego adepta w środowisko wiedeńskiej secesji, której Egon w końcu sam stał się przedstawicielem. W 1908 r. doszło do pierwszej wystawy młodego malarza w Klosterneuburgu, a potem w Kunstschau. Wkrótce Schiele dołączył do Neukunstgruppe („grupy nowej sztuki”), założonej przez kolegów z byłej szkoły.

W 1911 r. Egon zakochał się w siedemnastoletniej modelce Klimta – Valerie Neuzil, zwaną Wally, która potem pozowała do wielu jego obrazów (np. „Para miłosna”, „Dziewczyna z żółtym szalikiem”, „Stojąca dziewczyna o czarnych włosach”). Wkrótce zakochani wyjechali do Krumau w południowych Czechach, gdzie dziś można ujrzeć muzeum poświęcone temu artyście. Następnie Egon i Wally osiedlili się w Neugelbach, niedaleko Wiednia. W 1912 r. Schiele został oskarżony o uwiedzenie niepełnoletniej Wally, a na podstawie znalezionych w jego pracowni i uznanych za pornograficzne rysunków skazany na 21 dni aresztu. W 1915 r. porzucił Wally i ożenił się z Edith Harms.

W czasie I wojny światowej Schiele miał okazję dojrzeć jako artysta. Zapraszano go do wzięcia udziału w wystawach w Zurychu, Wiedniu, Dreźnie, Kolonii, Monachium, Paryżu i Pradze. Jego ostatnimi obrazami i rysunkami były:

• „Cztery drzewa”,
• „Siedząca kobieta ze zgiętym kolanem”,
• „Kobieta z zielonymi pończochami”.

Egon Schiele zmarł na hiszpankę 31 października 1918 r. w Wiedniu, mając zaledwie 28 lat.