Dominika - 10-03-2011

Paul Cezanne

Paul Cezanne to przedstawiciel dwóch nurtów w malarstwie światowym – impresjonizmu i kubizmu. Cezanne urodził się 19 stycznia 1839 roku , a zmarł 22 października 1906 roku. Jego ojciec wysłał go na studia prawnicze, ale porzucił je szybko dla malarstwa. By podszlifować swój warsztat przeniósł się w wieku 22 lat do Paryża.

Na początku otrzymywał od ojca niewielkie sumy, ale tylko dlatego, że bardzo nalegała na to matka malarza, ponieważ ojciec nie mógł mu wybaczyć porzucenia prawa. Mimo że ojciec był bardzo bogaty nie zamierzał utrzymywać nielojalnego syna. Cezanne nawet przez kilka lat ukrywał przed swoimi rodzicami fakt, że założył własną rodzinę. Z ojcem pogodził się dopiero na łożu śmierci, a ten zapisał mu część swojego majątku, który pozwolił mu rozwijać pasję, jaką było malarstwo.

W stolicy Francji Cezanne spotkał i zaprzyjaźnił się z impresjonistą Camille Pissarro, który wpłynął na pierwsze dzieła malarza. Początkowo tworzył on obrazy inspirowane barokiem i romantyzmem. To Pissarro sprawił, że w jego dziełach pojawiły się żywsze barwy i lekka kreska. Zaczął malować pejzaże, głównie prowincji francuskiej, a także portrety i martwą naturę. Okres przez poznaniem Pissarro, historycy sztuki nazwali „Dark”. Potem był wspomniany impresjonizm, a dokładniej postimpresjonizm przeplatany obrazami kubistycznymi.

Na jego twórczość malarza duży wpływ miały przede wszystkim wydarzenia z życia osobistego: problemy w związku, kłopoty ze zdrowiem. To wszystko sprawiło ostatecznie, że Cezanne stawał się coraz bardziej introwertyczny, w końcu rozstał się z żoną i przeniósł do matki. W 1891 roku nawrócił się, co także znalazło odzwierciedlenie w jego malarstwie. Malarz zmarł przedwcześnie. Podczas prac w plenerze zastała go silna ulewa i burza. Długotrwałe przeziębienie zakończyło się śmiercią.

Jego obrazy za jego życia były  kupowane głównie przez malarzy, dla których był mistrzem, krytycy i wyższe sfery nie wypowiadały pochlebnych opinii na temat jego twórczości. Cezanne przeszedł też do historii przez swoje powiedzenia, oto kilka z nich:

• „Sztuka przemawia jedynie do niezmiernie ograniczonej liczby ludzi”,
• „W malarstwie chodzi o to, by w odpowiednim miejscu położyć odpowiedni kolor”,
• „Ten, kto nie ma poczucia doskonałości, ten zadowala się spokojną przeciętnością”.

Najbardziej znane obrazy w jego dorobku to: autoportrety malowane w różnych etapach życia, obrazy przedstawiające posiadłość w Jas de Bouffan, kilka obrazów przedstawiających Górę Sainte-Victoire, „Madame w szklarni”, „Madame w czerwonej sukni”, „Chłopiec w czerwonej kamizelce”, „Portret ojca”, „Porwanie”, „Dom wisielca”, „Gracze w karty”, „Palący fajkę”, „Pijak”, „Piramida z czaszek”.